SuperAngkor News | Cambodia News | Khmer News | World News | News | Health | Technoloy | Star | Travel

នៅសម័យអង្គរវិស័យនយោបាយក្រៅប្រទេសរបស់ប្រទេសកម្ពុជា គឺផ្ដោតអត្ថិភាពទៅលើនយោបាយយ៉ាងសកម្មផ្នែកទូត និងការពារជាតិទប់ទល់នឹងបរទេសនៅជុំវិញ ។ ជាការពិតណាស់ដែលការធ្វើដំណើរពីប្រទេសចិន ទៅកាន់ប្រទេសកម្ពុជា ដូចករណីលោកជីវតាក្វាន់ជាដើម ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ការចល័តទ័ពក៏តម្រូវឲ្យមានការសាងសង់ផ្លូវ យុទ្ធសាស្ត្រមួយចំនួនទៅកាន់នគរចម្ប៉ា និងឥណ្ណាមជាដើម ។

ផ្លូវគមនាគមន៍ដែលយើងចាត់ទុកសំខាន់ហើយសំបូរបែបជាងគេនោះ គឺផ្លូវគមនាគមន៍ទាំងឡាយដែលសាងសង់ ឡើងនៅក្នុងរជ្ជកាលរបស់ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ នៅចុងស.ត.ទី១២ ដើមទី១៣នៃ គ.ស. ។ យើងហ៊ានអះអាងដូច្នេះ គឺដោយសារមានស្ពានធំ ដូចជាស្ពានកំពង់ក្ដីជាដើម ដែលជាស្ពានមួយយ៉ាងសំខាន់ក្នុងចំណោមស្ពានទាំងឡាយដែលផ្សារភ្ជាប់ទីក្រុងអង្គរធំ ទៅជីវអាណាខេត្តផ្សេងៗ ដូចជាកំពង់ធំ កំពង់ចាម និងកណ្ដាលជាដើម ។ យើងឯកភាពទៅលើការសន្និដ្ឋានថា ស្ពាននេះធ្វើឡើងសម្រាប់ដឹកជញ្ជូនទ័ពដំរី សេះ និងថ្មើរជើង ក៏ប៉ុន្តែយើងមិនត្រូវបំភ្លេចនូវតួនាទីសេដ្ឋកិច្ចនេះដែរ ពោលគឺសម្រាប់វិស័យពាណិជ្ជកម្ម ។

ស្ពានបុរាណកំពង់ក្ដី ឬប្រទឹស ដែលធ្វើអំពីថ្មបាយក្រៀម ក្នុងរាជរបស់ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ មានកំពស់ ២៧ម៉ែត្រ ទទឹង ១០,៣ម៉ែត្រ និងប្រវែងប្រមាណជា ១១៥ម៉ែត្រ ហើយស្ថិតនៅទិសខាងត្បូងឆៀងខាងកើតតាមបណ្ដោយផ្លូវជាតិលេខ៦ ពីទីក្រុងភ្នំពេញទៅកាន់ទីក្រុងសៀមរាប ។ ស្ពាននេះមានសសរចំនួន ២០ ហើយសសរនីមួយៗមានកម្រាស់ ១.៥ម៉ែត្រ ទៅ២ម៉ែត្រ ហើយម្យ៉ាងវិញទៀត មានទ្វារទឹកស្ថិតរវាងចន្លោះ។ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងស្ពានទ័ពទៅខេត្តបន្ទាយមានជ័យដែលមានបណ្ដោយ ១៤៩ម៉ែត្រ និងទទឹង១៤ម៉ែត្រ អិបនៅខេត្តពិមាយ ស្ពានរបស់យើងជាស្ពានទី២ ដែលសំខាន់ជាងគេ សូមរំលឹកថា ទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា ស្ពានតូចធំទាំងឡាយដែលបានគ្របដណ្ដប់លើផែនដីខ្មែរនាសម័យអង្គរដែលសេសសល់រហូតដល់មានចំនួនមិនតិច ១០០ស្ពានទេ ។ នេះសរឲ្យឃើញថា ស្ពានទាំងនោះ គឺជាផ្នែកមួយយ៉ាងសំខាន់នៃវិស័យស្ថាបត្យកម្មដែលគេមិនត្រូវមើលរំលង ហើយវាក៏ជាផ្នែកមួយនៃខឿនវប្បធម៌ជាតិខ្មែរផងដែរ ។

សូមជម្រាបផងដែរថា ស្ពានកំពង់ក្ដីសាងសង់អំពីថ្មបាយក្រៀម រចនាបថបាយ័ន ហើយមានក្បាច់ដែលតុបតែងដោយរូបនាគនៅក្បាលស្ពាន ។ ការរៀបថ្មដាក់បន្តប់លើគ្នាប្រើអ័ក្សដើម្បីទ្រលំនឹងហៅថា vault។ ចន្លោះពិសេសនៅសសរមួយទៀត គឺការហូរទឹក។

សូមជម្រាបផងដែរថា កត្តាដែលអនុញ្ញាតឲ្យយើងសន្និដ្ឋានបានថា ស្ពានកំពង់ក្តី គឺជាស្នាព្រះហស្ថរបស់ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ បណ្តាលមកពីកត្តាពីរចម្បង គឺ ១- ក្បាច់ក្បូរដែលលំអរស្ពាននោះ ដូចជាក្បាលនាគ រូបរាងនៃទេវរូប និងគ្រុឌ ជាដើម ដែលជាលក្ខណៈសិល្បៈបែបបាយ័នយ៉ាងពិតប្រាកដ។ ទី២- នាគរាជញី-ឈ្មោលទាំងពីរ ដែលជាបង្កាន់ដៃនៃស្ពានមិនមែនស្ថិតនៅក្នុងឥរយាបថលូនជាប់និងដី ដូចករណីនាគនៅប្រាសាទបាគង និងប្រាសាទ ព្រះវិហារ ដែលត្រូវបានសាងសង់ឡើងក្នុងរជ្ជកាលរបស់ព្រះបាទយសោវរ្ម័នទី១ ពោលគឺចុងស.វទី៩ ដើមស.វទី១០។ ខាងលើនេះ គឺជាភស្តុតាងបញ្ជាក់ នៅចំណាស់ស្ពានកំពង់ក្តីដោយសុក្រិត្យ៕