SuperAngkor News | Cambodia News | Khmer News | World News | News | Health | Technoloy | Star | Travel

នៅតាមជញ្ជាំងប្រាសាទបាយ័ន នាសម័យបាយ័ន គេឃើញមានចម្លាក់សត្វដំរីជាច្រើន ដែលគេប្រើប្រាស់ដែលគេប្រើប្រាស់ជាយានជំនិះក្នុងការធ្វើសឹកសង្គ្រាម ដើម្បីការពារមាតុភូមិខ្មែរ។ តាមពិតទៅ សត្វដំរីទាំងនោះ សូមបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា នាសម័យដើម ខ្មែរបានប្រើទ័ពដំរីក្នុងចំណោមទ័ពទាំង ៤ ប្រភេទ ដែលហៅថា ចតុរង្គ រួមមាន ទ័ពសេះ ទ័ពសំពៅ និងទ័ពថ្មើជើង។

ជាមួយគ្នានេះ យើងក៏បានឃើញនូវវត្តមានរបស់សត្វដំរីក្បាលបី ឬអៃរាវ័នផងដែរ ឆ្លាក់នៅទីលានដំរី ដែលជាសត្វអច្ឆរិយៈ។ សូមរំលឹកថា ដំរីអៃរាវ័ន គឺជាយានជំនិះរបស់ព្រះឥន្ទ្ររាជាធិរាជ។ ព្រោះថា ខុសពីព្រះមហាក្សត្រតាមចម្លាក់បុរាណ ទ្រង់រមែងតែធ្វើដំណើរតាមរយៈរាជរថ តាមសត្វដំរីធម្មតា យានជំនិះរបស់ព្រះឥន្ទ្រ គឺជាអៃរាវ័ន។

តើនៅទីនេះ ដំរីអៃរាវ័ន ដែលគេបានឆ្លាក់នៅទីលានដំរីនៅខាងជើងប្រាសាទបាយ័ន មានអត្ថន័យយ៉ាងដូចម្តេច?
បើយើងពិនិត្យឲ្យបានហ្មត់ចត់ ទីលានដំរី យើងនឹងឃើញថា ចម្លាក់អៃរាវ័ន នៅរាជធានីអង្គរធំខាងលើនេះ គឺជាចម្លាក់មានខ្នាតធំមហិមាស្ថិតនៅចំកណ្តាលអមដោយជណ្តើរពីរទាំសងខាង ដើម្បីឡើងទៅកាន់ព្រលាន ដែលទីនោះ នៅ លើវេទិកាមួយមានព្រះមហាក្សត្រប្រថាប់គង់ជាមួយសព្វនាម៉ឺនមន្ត្រីនៅពេលធ្វើសមយុទ្ធម្តង។

សូមរំលឹកផងដែរថា ដំរីអៃរាវ័ន បែបនេះ យើងក៏បានប្រទះឃើញនៅលើចម្លាក់ខ្មែនាសម័យបាយ័នមួយទៀត ធ្វើអំពីសំរិទ្ធិ ដែលសព្វថ្ងៃតម្កល់នៅសារមន្ទីរសារមន្ទីរជាតិនៃទីក្រុងម៉ាន់ដាលេប្រទេសភូមា។

បើយើងសង្កេតលើទិដ្ឋភាពរូបនាសម័យអង្គរ យើងអាចនិយាយបានថា នៅទីនេះ ដំរីអៃរាវ័ន គឺជានិមិត្តសញ្ញានៃអំណាចសក្តិសិទ្ធិនៃរបបរាជាធិបតេយ្យខ្មែរយ៉ាងប្រាកដ។ ហើយវត្តមានរបស់សត្វអច្ឆរិយៈនេះ ដែលជាយានជំនិះរបស់ព្រះអាទិទេពក្នុងក្រសែភ្នែករបស់ព្រះមហាក្សត្រព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី ៧ និងប្រជាជនខ្មែរក្នុងរាជរបស់ទ្រង់កាលពីបុរាណកាល អាចបញ្ជៀសនូវរាល់ឧបទ្រពចង្រៃផងដែរ ក្នុងឋានៈរជាវត្ថុសិរីមង្គលនៃព្រះរាជនគរខ្មែរ។

លើសពីនេះទៀត ជាព្រះរាជទ្រព្យរបស់ស្តេចចក្រព័ត្រ ដំរីអៃរាវ័ន ដែលប្រកបដោយមហិទ្ធិរិទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ ក៏អាចធានានូវនិរន្តភាពនៃអំណាចរបស់ព្រះមហាក្សត្រីយ៍ ដែលតំណាងមេស្ថាប័ន គឺរបបរាជាធិបតេយ្យខ្មែរ ព្រមទាំងព្រះរាជធានីអង្គរធំ ស្ថិតស្ថេរជានិច្ចនិរន្ត។

គឺដោយសារតែគុណសម្បត្តិដ៏វិសេសវិសាលទាំងប៉ុន្មាន ខាងលើនេះហើយ ទើបបានជាកងទ័ពសៀមបានប្លន់ចម្លាក់ដ៏សំខាន់នេះ យកទៅកាន់ទីក្រុងអយុធ្យា នៅពេលដែលគេចូលមកឈ្លានពានព្រះរាជនគរខ្មែរ។ តែជាអកុសល ក្រោយនេះបន្តិចនៅស.វទី ១៨ ចម្លាក់ខាងលើនេះ ក៏ដូចជាចម្លាក់ខ្មែរមួយចំនួនឯទៀត ក៏ត្រូវកងទ័ពភូមា រឹបអូសជាជ័យភ័ណ្ឌ នៅពេលដែលគេបំភ្លេចទីក្រុងអយុធ្យាចោលជាស្ថាពរ៕